توقفهای منظم در طول مسیر نیز برای بررسی کمربند ایمنی و اصلاح هرگونه شل بودن یا حرکت خودرو الزامی است. راننده باید سرعت خود را تنظیم کند تا از وارد شدن فشار اضافی به کمربند ایمنی، شاسی و سیستم تعلیق، به ویژه در یدک کش پیچها و شیبها، جلوگیری شود. علاوه بر تجهیزات و مهارتهای راننده، آموزش اپراتور نیز نقش حیاتی در رویههای ایمنی ایفا میکند. آنها باید بدانند که در مواقع اضطراری مانند لیز خوردن خودرو یا باز شدن کمربند ایمنی چه کاری باید انجام دهند. رانندگان با استفاده از فناوریهای مدرن مانند GPS، سیستمهای ردیابی آنلاین و نرمافزار مدیریت ناوگان، میتوانند مسیر بهینه را انتخاب کرده و مالک را از موقعیت فعلی خودرو مطلع کنند. پیروی دقیق از این مراحل و استفاده از تجهیزات استاندارد، تضمین میکند که وسیله نقلیه آسیب دیده روی زمین تراز شده، بدون آسیب بیشتر یدک کش و آماده حمل به مقصد خود باشد. در نهایت، ترکیبی از تجهیزات مناسب، مهارتهای راننده، مدیریت مسیر و ارتباط شفاف با مالک خودرو، تضمین میکند که یدککش، وسیله نقلیه آسیبدیده را با خیال راحت و حرفهای حمل میکند و تجربهای بدون نگرانی را برای مالک تضمین میکند. مرحله بعدی در حمل و نقل یک وسیله نقلیه قراضه با استفاده از تریلر، رانندگی ایمن و کنترل شرایط جاده در حین حمل و نقل است. این مرحله بسیار مهم است، زیرا حتی اگر وسیله نقلیه به درستی روی سکو قرار گرفته باشد، سبک رانندگی و شرایط جاده میتواند باعث آسیب ثانویه به وسیله نقلیه شود. رانندگان باید مسیرها را با دقت انتخاب کنند. مسیرهایی با دست اندازهای کمتر، پیچهای ملایم یدک کش و شیبهای متوسط برای کاهش فشار روی شاسی و بدنه وسیله نقلیه مناسبتر هستند. در بزرگراهها و آزادراههای بین شهری، باید فاصله ایمن از سایر وسایل نقلیه حفظ شود تا اطمینان حاصل شود که وسیله نقلیه قراضه در صورت توقف اضطراری روی سکو حرکت نمیکند.
- ۴ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر